جنگ و صلح

جنگ به سادگی تبدیل به صلح میشه. دوستان عزیز میگید نه؟‌ پس حتما 

ماجرایی رو که اواسط جنگ جهانی اول اتفاق افتاده رو نشنیدید. داستان رو تو ادامه مطلب بخونید تا دیگه نگید نه. 

شب کریسمس سال 1914 میلادی در بحبوحه جنگ جهانی اول، ارتش های سه کشور آلمان، فرانسه و بریتانیا در خاک بلژیک در حال جنگ بودند. در یکی از جبهه ها فرماندهان با هم توافق کردند که برای یک شب دست از جنگ بکشند، کریسمس را جشن بگیرند و ادامه نبرد را تا صبح فردا به تاخیر بیاندازند. آن شب یکی از سربازان ارتش آلمان که سابقه آوازخوانی  و کار در اپرا را داشت، شروع به خواندن سرود محبوب "کریسمس مبارک" کرد. دو ارتش دیگر که تحت تاثیر آن آواز و صدای سرباز آلمانی قرار گرفته بودند با پرچم های سفید از خاکریزهایشان بالا آمدند و به ارتش آلمان پیوستند. آن شب سربازان سه ارتش در کنار هم شام خوردند و جشن گرفتند. البته فرماندهان برای از سر گرفتن نبرد از صبح روز بعد قرار گذاشته بودند ولی سربازان آنقدر با هم رفیق شده بودند که وقتی هوا روشن شد،کسی دست و دلش به جنگ نمی رفت، به جای تیراندازی به هم از پشت سنگرها برای هم دست تکان می دادند و دیری نگذشت که پرچم های سفید دوباره بالا رفت و سربازان به هم ملحق شدند، با هم چایی خوردند و حتی برای آنکه سرگرم شوند با هم فوتبال بازی کردند. این سربازان چنان با هم دوست شده بودند که عکس دسته جمعی انداختند و آدرس خانه های هم را برای ملاقات پس از جنگ گرفتند.این ماجرا را ارتش ها گزارش نکردند ولی بعدها متن هایی که سربازان برلی خانواده هایشان فرستادند همه چیز را آشکار کرد. البته از این ماجرا در سال های اخیر فیلمی زیبا ساخته شد به نام کریسمس مبارک. خیلی جالب می شد اگه همه ی جنگ ها به فوتبال بازی کردن ختم می شدن.

نظرات 5 + ارسال نظر
ali پنج‌شنبه 26 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 01:51 ب.ظ

سلام شایان جون مطلب قشنگی بود

مرسی علی جان.

امین(اتاق عمل ۸۹) پنج‌شنبه 26 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 01:52 ب.ظ http://stnkums89.blogsky.com

سلام
خیلی قشنگ بود
امیدوارم روزی برسه که هیچ جنگی تو دنیا نباشه.
یه چیز جالب که میگن فقط ۱۰ روز تو دنیا جنگی نبوده باقی روزها در نقاط مختلف جنگ بوده
موید باشید دوستان

واقعا جالبه فقط ده روز؟
به هر حال ممنون!

fahim یکشنبه 29 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 01:16 ب.ظ

مهم دل آدماس نه جنگ ظاهری....
چه خوبه که قبل از جنگ و دعوا با هم از دل طرف مقابل باخبر باشیم آخه شاید دیگه دلیلی برای جنگ نبینیم درست مثل مثال خودتون....
اینجوریه که جنگ ختم میشه به فوتبال...

بله مهم دل آدماس! اگه همه از دل هم خبر داشتن که دیگه جنگی در کار نبود.غم و غصه ای در کار نبود!

شیما دوشنبه 30 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 02:38 ب.ظ http://nursing89bojnord.blogsky.com

خییییییییییییییلی جالب بود
مختصر و مفید.
مرسیییییییی

خیییییییییییییییلی ممممممممممممممنون!

Zohrab یکشنبه 27 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 09:19 ب.ظ

به ما یاد دادن از دشمنانمون چنان بیزار باشیم که هیچ خصیصه مثبت و نقطه روشنی واسشون قائل نباشیم مشت های گره کرده و چشم های بسته افتخارمونه!!!!!!!

چرا همیشه باید از آموخته هامون از دیگران استفاده کنیم پس شعور خودمون چی؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد