فروهر

حتما شما هم با نگاره ی فروهر آشنایی دارید اما این نگاره ی تفسیرای زیادی داره و در واقع نماد خیلی چیزاست. واسه آشنایی با این تفسیرا پیشنهاد می کنم ادامه ی مطلب رو بخونین...

در بناها، کتیبه ها و بسیاری از آثار به جای مانده ازدوران پیش از اسلام وخصوصا دوره ی هخامنشیان،به نگاره ای به شکل یک قرص بال دار یا انسانی با دو بال که حلقه ای در دست دارد بر می خوریم . برخی از مستشقران این نقش را تصویر اهو را مزدا می دانند اما در هیچ یک از کتیبه های پارسی باستان و کتب مذهبی هرگز اهو را مزدا به شکل یک انسان توصیف نشده است. از طرفی فروهر نیز یک جوهر معنوی ونادیدنی است و نمی توان برای آن شکل وپیکر تعیین کرد. بنا بر این آنچه به نام نگاره  فروهر می شناسیم در واقع نشان دهنده صفات درونی و مقدس فروهر است که به شکل یک نماد اخلاقی ترسیم می شود. وجود این تصویر در بالای سر پادشاهان و بزر گان در کتیبه های باستانی نشانه ی فروهر آن شخص است که به صورت یک نیروی نهانی وایزدی از آن شخص محافظت می کند. برای تفسیر این نقش،تعریف های بسیار شده است اما آنچه بیشتر مورد اعتقاد محققان قرار دارد، به این شرح است :

1. نشان دادن صورت فروهر به شکل یک پیرمرداشاره به کهن بودن زمان و همچنین شخص نیکوکاری داردکه از ابتدا به خداوند یکتا و پیامبرش ایمان داشته و رفتار و منش او سر مشق دیگران است.

2. دست راست این نگاره که به سمت راست و به سوی بالا کشیده شده است، بر توجه به پروردگار و رستگاری و همچنین باز گشت انسان به سوی خداوند تاکید دارد.

3. حلقه ی دست چپ این تصویر، نشانه ی عهد و پیمان مقدس انسان با خداوند و اطاعت ازاو امر الهی است.

4. بال های کشیده شده به دو طرف، نشانه ی وسعت اندیشه نیک و بالندگی است و سه طبقه روی بال ها، نشانه ی اندیشه (هومت)، گفتار(هوخت) و کردار(هورشت) نیک است و یاد آوری می کند که انسان باید این سه نیرو به سوی خداوند پرواز کند.

5. حلقه یا چنبری که در میان و کمر پیر مرد آویخته شده است، نشانه دایره روزگار بی پایان است که انسان در دایره ی روزگار باید به گونه ایزندگی کند که پس از مرگ روح پاکش به بهشت برود.

6. دو رشته ی آویخته شده درپایین این تندیس، نماینده ی سپنته مینو(نیروی خیر) وانگره مینو (نیروی شر) است و این که انسان باید خود را به نیروهای نیک و خیر و ایمان آراسته کرده و از نیرو های خبیث و نفس بد دور شود.

7. سه بخش پایینی تصویر نیز نشانه ی اندیشه ی بد (دژمت)، گفتار بد (دژوخت) و کردار بد (دژ ورشت) است که باید با کمک نیروی ایمان زیر پای گذاشته شوند. 

   میبینید اجداد ما چه ارزش هایی داشتند ولی رفتار امروز ما اون موقع دقیقا ضد ارزش بوده.